#1 De Bezetting: São Vicente
8 januari 2019
São Vicente bleef lange tijd onbewoond. Voornamelijk piraten gebruikten de natuurlijke baai van het eiland als tussenstop voordat zij de grote, trans-Atlantische oversteek maakten. Het waren niet alleen schepen van het Portugese koninkrijk die aanmeerden, maar ook Britse-, Franse- en Hollandse (piraten)schepen.
Moeilijke start
Het eiland São Vicente werd in de eerste instantie toegekend aan de hertog van Viseu. Hij kreeg de opdracht om het eiland verder te ontwikkelen. De hertog had jammer genoeg weinig middelen om de ontwikkeling van het eiland te promoten waardoor het kapiteinschap werd teruggedraaid. Daarop besloot de koning zelf kolonisten aan te trekken om zich te vestigen op het eiland. Maar ook dit werd destijds geen succes. Het droge klimaat van São Vicente was niet bepaald uitnodigend voor het opzetten van de landbouw, iets wat op de nabijgelegen buureilanden Santo Antão en São Nicolau veel makkelijker ging. Zo bleef het eiland vrijwel onaangeraakt.
In 1790 verschenen uiteindelijk de eerste ‘huizen’ op São Vicente. Kort daarna, in 1794, werd São Vicente tijdens de napoleontische oorlogen bezet door de Britten. Dit was een strategische zet van de Britten om de Franse overheersing te voorkomen. Kort daarna kreeg het eiland een enorme boost. De mensen die zich langzamerhand op het eiland vestigden, bleven rondom de haven om zo makkelijk toegang te hebben tot het drijven van handel met Santo Antão en São Nicolau. Daarnaast zagen de Britten São Vicente als de perfecte plek om langsvarende Britse schepen te bevoorraden voordat zij doorvoeren naar de Nieuwe Wereld. De Britten probeerden ook de slavenarbeid te organiseren, maar dit was minder succesvol dan op de andere eilanden. De ontwikkelen op São Vicente maakte dat de eerste nederzetting uitgroeide tot een dorp - en later zelfs stad - vol klassieke huizen en een belangrijke haven die wij vandaag de dag kennen als Mindelo.
Het succes van São Vicente duurde een aantal decennia totdat de kolenschepen werden vervangen door geïndustrialiseerde schepen en de slavenhandel afnam. Met deze omschakeling raakte São Vicente zijn positie als belangrijke zeehaven voor de trans-Atlantische zeevaart langzaam kwijt.
Telegraph Company
Gelukkig kreeg het eiland gauw een ander doel dankzij de Britse Telegraph Company. De in 1874 opgerichte telecommunicatiebedrijf legde onderzeese telegraafkabels aan om intercontinentale communicatie mogelijk te maken. Door het leggen van deze kabels werd het mogelijk om 'snel' nieuws en informatie over grote afstanden te verzenden. Vanwege de -alweer - strategische ligging van de archipel werd São Vicente in de negentiende eeuw als tussenstop gebruikt. Het eiland was een soort rust- en herstelplaats voor de bemanningsleden, de schepen konden voorraden inslaan, reparaties uitvoeren en zich zo voorbereiden over de volgende etappes. In 1886 werd São Vicente verbonden met verschillende landen in Afrika en Europa. Al deze ontwikkelingen zorgden ervoor dat São Vicente verbonden bleef met verschillende uithoeken van de wereld.